ملک در میدان فردوسی

محله ای که امروزه تحت عنوان فردوسی شناخته می شود از شمال به خیابان انقلاب، از جنوب به خیابان امام خمینی، از شرق به خیابان سعدی و از غرب به خیابان وحدت اسلامی محدود می شود. این محله از محلات قدیمی تهران محسوب شده و قسمتی از محله دولت بوده است. در ابتدای این نوشته روند تحولات کالبدی محله را در بطن تحولات منطقه پی گرفته سپس شرح مختصری از گذشته محله دولت قدیم که روزگاری محله فردوسی جزو آن بوده آورده و در پایان به معرفی معابر و اماکن مهم محله می پردازیم. عمده تحولات شکل گیری خیابان ها و میدان ها به دوره ناصرالدین شاه قاجار باز می گردد . محله یکی از قدیمی ترین محلات تهران به شمار میرود. از این رو بافت شهری و اجتماعی محله کاملا قدیمی و سنتی است. از گذشته تا کنون به دلیل وجود ساختمان مجلس شورای اسلامی در مرز شرقی، محله قلمرو سیاسیون بوده است. اوضاع کاسبی در محله پر رونق است، غالب کسبه محله، قدیمی و پر سابقه اند. مراکز حکومتی و موزه های بسیاری در محله وجود دارد. به دلیل موقعیت شهری، مرکزیت محله و دسترسی مناسب، کاربری های مسکونی اطراف خرده فروشی ها و مغازه ها تخریب شده و به کارگاه و انبار تبدیل شده اند. از این رو بافت مسکونی محله به تدریج تخریب شده و به پهنه های تجاری مجاور خود پیوند خورده است. هیاهو و شلوغی از ویژگی های بارز محله به شمار می رود. محله پر از مدارس قدیمی، موزه ها، مساجد و مکان های تاریخی و فرهنگی است که به آن هویت بخشیده اند. با بررسی متراژ دسترسی های اصلی محله خیابان انقلاب، فردوسی، حافظ، سعدی جنوبی، لاله زار، جمهوری، امام خمینی بوده و از میدان انقلاب و امام حسین (ع) خط اتوبوس و تاکسی دارد. ایستگاه های متروی میدان فردوسی، دروازه دولت، سعدی، امام خمینی و حسن آباد در محله قرار دارد. طرح ترافیک محله را تحت پوشش قرار داده است.