ملک در حکمت

در حال حاضر دزاشیب و حمکت دو محله جدا از یکدیگرند اما در گذشته این دو محله یکی بودند و به نام دزاشیب - حکمت خوانده می شدند وجه تسمیه حکمت به دلیل سکونت حسینعلی خان حکمت ملقب به حشمت الممالک فرزند حیدرخان معظم الدوله در این خیابان اصلی این محل بوده است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نام شهیدان سرفراز برادران سلیمانی نامگذاری شد. تاریخ دو محله حکمت و دزاشیب کنونی به دلیل اینکه در گذشته هردو یک محل بودند در هم گره خورده است. دزاشیب - حکمت را که در گذشته (دز آشوب ) و بعد به سبب داشتن شیب زیاد دزاشیب خوانده اند به 2 محله بالا محل وپایین تقسیم میشده که دارای دوطایفه اصلی به نامهای عباسی و قاسمی بوده است. این محله قدمت بسیار زیادی در حدود 400 سال دارد. که محدوده فعلی آن از شمال خیابان دزاشیب - خیابان لواسانی و خیابان کامرانیه غربی از جنوب خیابان قیطریه و خیابان شهید خراسانی از شرق خیابان شهید براتی - خیابان نعمتی و خیابان لاله و از غرب خیابان دکتر شریعتی می باشد. از بناهای عمومی آن دوران به یک گرمابه در محله که اکنون متروکه است و یک تکیه که هنوز استوار و فعال می باشد می توان اشاره نمود و نیز از افراد صاحب نام این محل می توان به صاحبان باغات بزرگ که از جمله آنها سرلشگر گرزن ملاک بزرگ آن زمان، تیمسار رزم آرا و سرهنگ فرتاش اشاره نمود. شکل گیری محله در مسیر رودخانه و از سمت شمال به جنوب می باشد که نسیم بسیار عالی و مطبوعی که از بین دو کوه می وزیده و از روی رودخانه عبور می کرده است لطافت بخش هوای این محل بوده است مسیر اصلی دسترسی تهران به شمیرانات از قدیم الایام از خیابان شریعتی و محله حکمت بوده است. یکی از خیابانهای قدیمی حکمت به نام سوپور آباد(به معنای جاروکش) بوده است که وجه تسمیه آن به دلیل سکنی گزیدن کارگران مهاجر آذری زبان شهرداری در آن بوده است و هم اکنون نیز به نام اشکستان پور خوانده می شود. آب باغ معروف رزم آرا که در این محله قرار داشت توسط یک رشته قنات که از جماران سرازیر شده و قسمتی از آب حکمت را تامین می نموده و در نهایت به قیطریه می رفته تامین می شده است.